Samuag
New member
Dünya Kupası’nı kimin kazanacağına dair çabucak her futbol severin bir kestirimi vardır. Pekala fakat yapay zekanın da bu hususta söyleyeceği bir şeyler olamaz mı? Alan Turing Enstitüsü’nden bir yapay zeka modeli, bu yılki Dünya Kupası’nın kararınu varsayım etti.
Ekibin, bu iddiaya ulaşmak için bilgilere muhtaçlığı vardı ve her neyse ki, futbol için bu bahiste pek bir problem yok. Araştırmacılar, GitHub kullanıcısı martj42‘nin 1872’den beri her milletlerarası maçın sonuçlarını ve istatistiklerini gösteren derlenmiş data setini kullandı.
Alan Turing Enstitüsü grubu bir basın açıklamasında “Modelimizin 2014 ve 2018 Dünya Kupalarının sonuçlarını varsayım etmedeki muvaffakiyetini test ettikten daha sonra, 2002 Dünya Kupasından itibaren tüm milletlerarası sonuçları kullanmaya karar verdik” dedi ve devam etti: “Eğitim bilgilerimizde en hayli Dünya Kupası maçlarına tartı veriyoruz ve akabinde yükü kıtasal turnuvalara, elemelere ve dostluk maçlarına düşürüyoruz. Son maçlara daha fazla yük veriyoruz. Grup performansının şimdiki bir iddiasını sağlamak için resmi FIFA sıralamalarını da modelimize aktarıyoruz.”
Uluslararası olmayan oyunlar için kullanılan daha eski bir modele dayanan algoritma, sonrasındasında her maç için en muhtemel skoru varsayım etmek için Bayes istatistiklerini kullandı. Grup, bu dünya kupalarına ait dataları hariç tutarak, kazananların bilindiği ve daha evvel oynanmış bir dünya kupasını (mesela 2018) varsayım etmesini isteyerek modellerinin varsayım yeteneklerini test edebiliyordu. Tekniği 100.000 simülasyonda bu dünya kupasının tüm fikstürlerine uygulayarak, bu yılki dünya kupasının en muhtemel kazananlarını buldular.
Ekip, “Brezilya, yaklaşık %25 kazanma talihiyle en büyük favori” diye yazıyor ve ekliyor: “Belçika ve Arjantin de yüksek puan alıyor.”
Analiz, Brezilya’yı Dünya Kupası’nı kazanması en olası ülke olarak görüyor. Favori sıralamasında Belçika ikinci, Arjantin üçüncü, Fransa dördüncü ve İngiltere beşinci sırada yer alıyor. Onların akabinde İspanya, Hollanda, Danimarka, Portekiz ve Hırvatistan geliyor.
Ekip, modellerine ekleyemedikleri hava durumu, saat dilimlerine ahenk ve ferdî oyuncuların olağanüstü performansları üzere öteki faktörlerin de olduğunu vurguluyor.
Ekibin, bu iddiaya ulaşmak için bilgilere muhtaçlığı vardı ve her neyse ki, futbol için bu bahiste pek bir problem yok. Araştırmacılar, GitHub kullanıcısı martj42‘nin 1872’den beri her milletlerarası maçın sonuçlarını ve istatistiklerini gösteren derlenmiş data setini kullandı.
Alan Turing Enstitüsü grubu bir basın açıklamasında “Modelimizin 2014 ve 2018 Dünya Kupalarının sonuçlarını varsayım etmedeki muvaffakiyetini test ettikten daha sonra, 2002 Dünya Kupasından itibaren tüm milletlerarası sonuçları kullanmaya karar verdik” dedi ve devam etti: “Eğitim bilgilerimizde en hayli Dünya Kupası maçlarına tartı veriyoruz ve akabinde yükü kıtasal turnuvalara, elemelere ve dostluk maçlarına düşürüyoruz. Son maçlara daha fazla yük veriyoruz. Grup performansının şimdiki bir iddiasını sağlamak için resmi FIFA sıralamalarını da modelimize aktarıyoruz.”
Uluslararası olmayan oyunlar için kullanılan daha eski bir modele dayanan algoritma, sonrasındasında her maç için en muhtemel skoru varsayım etmek için Bayes istatistiklerini kullandı. Grup, bu dünya kupalarına ait dataları hariç tutarak, kazananların bilindiği ve daha evvel oynanmış bir dünya kupasını (mesela 2018) varsayım etmesini isteyerek modellerinin varsayım yeteneklerini test edebiliyordu. Tekniği 100.000 simülasyonda bu dünya kupasının tüm fikstürlerine uygulayarak, bu yılki dünya kupasının en muhtemel kazananlarını buldular.
Ekip, “Brezilya, yaklaşık %25 kazanma talihiyle en büyük favori” diye yazıyor ve ekliyor: “Belçika ve Arjantin de yüksek puan alıyor.”
Analiz, Brezilya’yı Dünya Kupası’nı kazanması en olası ülke olarak görüyor. Favori sıralamasında Belçika ikinci, Arjantin üçüncü, Fransa dördüncü ve İngiltere beşinci sırada yer alıyor. Onların akabinde İspanya, Hollanda, Danimarka, Portekiz ve Hırvatistan geliyor.
Ekip, modellerine ekleyemedikleri hava durumu, saat dilimlerine ahenk ve ferdî oyuncuların olağanüstü performansları üzere öteki faktörlerin de olduğunu vurguluyor.